۱۳)الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ

 

ترجمه:

آنان که کفر ورزیدند و از راه خدا مانع شدند، [خدا] مانع به نتیجه رسیدن اعمالشان شد.

توضیح لغات:

کفر: پوشاندن، کافر را کافر می‌گویند چون با انکار حق، روی حق را می‌پوشاند

صد: سد ایجاد کردن و مانع شدن (در زبان عربی غلظت حروف دلالت بر غلظت و شدت معنا دارد. «صد» همان «سد» است با غلظت و شدتش بیشتر.

اضل: ضل یعنی خروج از راه مستقیم، که نتیجه‌اش به مقصد نرسیدن است. «أضل» متعدیِ «ضل» است که غالبا به «گمراه کردن» ترجمه می‌شود. از آنجا که مفعول «گمراه کردن»، «اعمال آنها» بوده، معنایش این می‌شود که خدا کاری کرده که عملشان راهش را گم کند، پس معنایش این می‌شود که: عملشان به نتیجه‌ای که آنها می‌خواهند نرسد.

حدیث

  • امام صادق ع فرمودند:

من أراد أن يعرف ما أنزل اللّه عزّ و جلّ فينا و ما أنزل في عدونا فليقرأ سورة: «الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا» فإنها نزلت آية فيهم و آية فينا.

شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار عليهم السلام (ابن‌حیون، متوفی ۳۶۳) ج‏۲، ص۳۵۳

کسی که می‌خواهد بداند خداوند عز و جل درباره ما چه نازل کرده و درباره دشمنان ما چه نازل فرموده است سوره «محمد» را بخواند که این سوره نازل شد: آیه‌ای درباره آنها و آیه‌ای درباره ما.

  • الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع:

أُصُولُ الْكُفْرِ ثَلَاثَةٌ الْحِرْصُ وَ الِاسْتِكْبَارُ وَ الْحَسَدُ فَأَمَّا الْحِرْصُ فَإِنَّ آدَمَ ع حِينَ نُهِيَ عَنِ الشَّجَرَةِ حَمَلَهُ الْحِرْصُ عَلَى أَنْ أَكَلَ مِنْهَا وَ أَمَّا الِاسْتِكْبَارُ فَإِبْلِيسُ حَيْثُ أُمِرَ بِالسُّجُودِ لآِدَمَ فَأَبَى وَ أَمَّا الْحَسَدُ فَابْنَا آدَمَ حَيْثُ قَتَلَ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ.

اصول كافي، ج‏۲، ص۲۸۹

امام صادق ع فرمودند:

ریشه‌های کفر سه چیز است: حرص و تکبر و حسد: اما حرص، زیرا که آدم هنگامی که از خوردن میوه نهی شد حرص او را بر خوردن از آن وادار کرد؛ و اما تکبر، زیرا که هنگامی که به ابلیس دستور سجده داده شد [تکبر کرد و] زیر بار نرفت؛ و اما حسد، زیرا که [به خاطر آن] در دو فرزند آدم، یکی دیگری را کشت.

تدبر

  • کسی که بخواهد حقیقت را بپوشاند، کارش به ثمر نمی‌رسد؛ پس حقیقت مخفی نمی‌ماند.
  • کسی که بخواهد راه خدا را ببندد کارش به ثمر نمی‌رسد؛ پس جای نگرانی ندارد. ما اگر به وظیفه خود درست عمل کنیم، خدا خودش می‌داند چگونه دین خود و راه هدایت بشر را باز نگه دارد: به قول ابوسعید ابوالخیر

هر آن شمعی که ایزد برفروزد     کسی کش پف کند سبلت بسوزد

http://ganjoor.net/abusaeed/abyat-aa/sh27/

  • کسی که بخواهد حقیقت را بپوشاند یا راه خدا را ببندد، این کار را به خاطر منفعتی انجام می دهد. اما به منفعتش هم نخواهد رسید (کارش گم می‌شود).

Visits: 72

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*