۲۸۵) ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنينَ

ترجمه

با سلام [سلامتی/درود] و در حالی که ایمن هستید داخل آن شوید.

نکات ترجمه‌ای و نحوی

درباره «سلام» قبلا توضیح داده شد (جلسه۱۰۱).

عبارت «بِسَلامٍ» جار و مجرور است که حال برای فاعل جمله می‌باشد، و می‌تواند به معنای «با صحت و سلامتی و عاری از هر گونه عیب و نقص وارد شوید» باشد؛ ویا به معنای «وارد شوید در حالی که تحیت و سلام و درود بر شماست»؛ و «آمنین» هم «حال» دوم برای فاعل جمله است. (إعراب القرآن و بيانه، ج‏۵، ص۲۴۴)

حدیث

۱) [خطبه‌ای که پیامبر اکرم ص در روز غدیر خواندند خطبه‌ای طولانی است که نه‌تنها شیعیان، بلکه بسیاری از علمای اهل سنت هم روایت کرده‌اند. سید بن طاوس متن کامل آن را از یکی از کتب اهل سنت (با سند آن) از زید بن ارقم نقل کرده است. در فرازهایی از آن چنین آمده است]:

… بدانید که علی بن ابی‌طالب برادرم و وصی من و جانشینم و امام پس از من است همان که خداوند جایگاه او نسبت به مرا همچون جایگاه هارون به موسی قرار داد، جز اینکه پیامبری بعد از من نیست؛ بعد از خدا و رسولش او ولیّ شماست …

جز فرد شقاوتمند، از علی ع نفرت ندارد؛ و جز فرد تقوی‌پیشه، ولایت علی ع را نپذیرد؛ و جز مومن مخلص، به او ایمان نیارد …

ای مردم! من صراط مستقیم خدا هستم که خداوند شما را دستور داد که هدایت را در آن بجویید، سپس علی ع بعد از من، آن صراط است؛ سپس فرزندانی که از صُلب اویند و امامان هدایتند «و به سوی حق هدایت می‌کنند و بدان متمایلند» (اعراف/۱۵۹) …

بدانید که کسانی که ولایت او را بپذیرند، همان کسانی‌اند «که ایمان آوردند و دچار شک و تردید نشدند» (انعام/۸۲)

بدانید که کسانی که ولایت او را بپذیرند، همان کسانی‌اند که داخل بهشت شوند «با سلام [سلامتی/درود] و در حالی که ایمن‌اند» (حجر/۴۶) و فرشتگان با سلام به استقبال آنان آیند که: «چقدر پاکید! پس جاودانه در آن داخل شوید» (زمر/۷۳)

بدانید که کسانی که ولایت او را بپذیرند، برایشان «بهشتی است که در آن بی‌حساب روزی داده می‌شوند» (غافر/۴۰) …

التحصين لأسرار ما زاد من كتاب اليقين (سید ابن طاوس)، ص۵۸۵

أَبُو الْمُفَضَّلِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الشَّيْبَانِيُّ قَالَ أَخْبَرَنَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ جَرِيرٍ الطَّبَرِيُّ وَ هَارُونُ بْنُ عِيسَى بْنِ السِّكِّينِ الْبَلَدِيُّ قَالا حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ الرَّبِيعِ الْخَزَّازُ قَالَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ قَالَ حَدَّثَنَا نُوحُ بْنُ مُبَشِّرٍ قَالَ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ بْنُ صَالِحٍ عَنِ ابْنِ امْرَأَةٍ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ وَ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ قَالَ:

لَمَّا أَقْبَلَ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنْ حَجَّةِ الْوَدَاعِ جَاءَ حَتَّى نَزَلَ بِغَدِيرِ خُم‏ …

أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي وَ الْإِمَامُ مِنْ بَعْدِي الَّذِي مَحَلُّهُ مِنِّي مَحَلُّ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي وَلِيُّكُمْ بَعْدَ اللَّهِ وَ رَسُولِه‏ …

مَا يُبْغِضُ عَلِيّاً إِلَّا شَقِيٌّ وَ لَا يُوَالِي عَلِيّاً إِلَّا تَقِيٌّ وَ لَا يُؤْمِنُ بِهِ إِلَّا مُؤْمِنٌ مُخْلِص‏…

مَعَاشِرَ النَّاسِ أَنَا صِرَاطُ اللَّهِ الْمُسْتَقِيمُ الَّذِي أَمَرَكُمُ اللَّهُ أَنْ تَسْلُكُوا الْهُدَى إِلَيْهِ ثُمَّ عَلِيٌّ مِنْ بَعْدِي ثُمَّ وُلْدِي مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةُ الْهُدَى يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُون‏ …

أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَهُمُ «الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَرْتَابُوا»

أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَهُمُ الَّذِينَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ «بِسَلامٍ آمِنِينَ» وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ بِالتَّسْلِيمِ أَنْ «طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدِين‏»

أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَهُمْ لَهُمُ «الْجَنَّةُ يُرْزَقُونَ فِيها بِغَيْرِ حِساب» ‏…

۲) امام سجاد درباره اینکه خدا او را در پناه و پوشش خود قرار دهد دعای مختصری دارند که در فراز پایانی آن آمده است:

و مرا در میان اصحاب یمین جای ده؛ و متوجه راههای کسانی بنما «که ایمن‌اند»، و مرا در خیل رستگاران قرار ده، و عمرم را در همنشینی با صالحان سپری ساز؛ آمین ای پروردگار عالمین.

الصحيفة السجادية، (دعاء ۴۱: وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي طَلَبِ السِّتْرِ وَ الْوِقَايَةِ:)

[۱] وَ انْظِمْنِي فِي أَصْحَابِ الْيَمِينِ، وَ وَجِّهْنِي فِي مَسَالِكِ الْآمِنِينَ، وَ اجْعَلْنِي فِي فَوْجِ الْفَائِزِينَ، وَ اعْمُرْ بِي مَجَالِسَ الصَّالِحِينَ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.[۲]

تدبر

۱) «ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنينَ»

ورود در بهشت ورودی سراسر سلامت (و تحیت)، و امنیت است؛ اما چرا در وصف این موقعیت بر دو ویژگی «سلام» و «ایمن بودن» تاکید کرد؟

الف. چون دو ویژگی سلامت و امنیت، نشان‌دهنده موقعیتی است که خود شخص در وضع مطلوب است و هم از بیرون هیچ مشکلی پیش روی وی وجود ندارد.

توضیح تخصصی انسان‌شناسی

«سلامت» یعنی وضعیت خود شخص در حالت مطلوب قرار گرفته باشد؛ و امنیت یعنی شخص از حیث عوامل بیرونی با هیچ چالشی مواجه نباشد. مریضی (خواه مریضی جسمی و خواه روحی) آن است که وضع خود شخص نامطلوب باشد و ناامنی اشاره به هر مشکلی است که از بیرون متوجه شخص گردد. پس اگر کسی در موقعیت «سلامت» و «امنیت» کامل قرار گیرد، به وضع مطلوبی رسیده است که با هیچ گونه چالش و رنجی مواجه نخواهد بود. و منزلگاه نهایی انسان، چنین موقعیتی است.

ب. چون مورد تحیت و سلام قرار گرفتن، و ایمن بودن، جامع تمام خوبی‌هایی است که از غیر به انسان می‌رسد.

توضیح تخصصی انسان‌شناسی

آنان که با ما مواجهه دارند، یا مواجهه‌شان در راستای کمال ماست (برخوردشان با ما تحیت و سلام است) یا در راستای فروکاستن و ضربه زدن به ما (برخوردشان مایه ناامن کردن زندگی ماست). در آیات قبل، سخن از این بود که بعد از آفرینش انسان، بلافاصله شیطان در مقابلش ایستاد و قسم خورد که همه را گمراه کند؛ و تا وارد قیامت نشده‌ایم، با اغوای او (و مواجهه‌هایی که می‌خواهد به ما ضربه بزند) روبروییم. اما با ورود در بهشت، دیگر تمام مواجهه‌هایی که با ما می‌شود، در راستای خیر و خوبی ماست: با تحیت وارد می‌شویم و از هر مواجهه نامطلوبی ایمن‌ایم.

ج. …

۲) «ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنينَ»

با اینکه در آیه قبل فرمود، متقین در بهشتند، در این آیه می‌فرماید: وارد بهشت شوید. چرا؟

الف. آخرت باطن دنیاست. متقین حقیقتا در بهشت‌اند؛ اما در دنیا، غالبا کسی متوجه این نمی‌شود؛ و روز قیامت است که این حقیقت آشکار می‌گردد و پیش روی همگان به آنها می‌گویند: به بهشت وارد شوید.

ب. اگرچه آخرت باطن دنیاست و آنها حقیقتا در بهشت‌اند؛ اما هنوز تهدید دشمن بیرونی و درونی وجود دارد؛ و این آیه تاکید می‌کند که از این پس در حالی وارد بهشت شوید که از هرگونه تهدید درونی (مرض) و بیرونی (ناامنی) مصونید، و هرکه با شما مواجه می‌شود، مواجهه‌اش، سلام و تحیت و خیرخواهی است. (توضیح بیشتر در تدبر۱)

[۱] . عبارات قبلی دعا چنین است:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَفْرِشْنِي مِهَادَ كَرَامَتِكَ، وَ أَوْرِدْنِي مَشَارِعَ رَحْمَتِكَ، وَ أَحْلِلْنِي بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ، وَ لَا تَسُمْنِي بِالرَّدِّ عَنْكَ، وَ لَا تَحْرِمْنِي بِالْخَيْبَةِ مِنْكَ. وَ لَا تُقَاصَّنِي بِمَا اجْتَرَحْتُ وَ لَا تُنَاقِشْنِي بِمَا اكْتَسَبْتُ، وَ لَا تُبْرِزْ مَكْتُومِي، وَ لَا تَكْشِفْ مَسْتُورِي، وَ لَا تَحْمِلْ عَلَى مِيزَانِ الْإِنْصَافِ عَمَلِي، وَ لَا تُعْلِنْ عَلَى عُيُونِ الْمَلَإِ خَبَرِي أَخْفِ عَنْهُمْ مَا يَكونُ نَشْرُهُ عَلَيَّ عَاراً، وَ اطْوِ عَنْهُمْ مَا يُلْحِقُنِي عِنْدَكَ شَنَاراً شَرِّفْ دَرَجَتِي بِرِضْوَانِكَ، وَ أَكْمِلْ كَرَامَتِي بِغُفْرَانِكَ،

[۲] . ترجمه کامل این دعا آن بر اساس ترجمه آيتى، ص۲۴۴

نيايش چهل و يكم:

بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و فرشهاى كرامت خويش براى من بگستران و مرا به آبشخور رحمت خود در آور و در درون بهشت جاى ده و از درگاهت مران كه رنجيده شوم و از خود نوميد مگردان كه محروم مانم. به آنچه مرتكب شده‏ام قصاص مكن. به آنچه كرده‏ام خرده مگير. آنچه را نهان داشته‏ام آشكار منماى. از آنچه پوشيده داشته‏ام پرده بر مگير. اعمال من به ترازوى عدالت مسنج.

كردارهاى پنهانى‏ام را در برابر مردم فاش مگوى. هر چه را افشاى آن مرا ننگين مى‏سازد از مردم پوشيده دار. هر چه را سبب رسوايى من نزد تو مى‏شود، از ايشان نهان كن. به خشنودى خود مقام و مرتبت من فرا بر و به آمرزش خويش كرامت من به كمال رسان. مرا در زمره اصحاب اليمين در آور و به راه ايمنى يافتگان بران. مرا در شمار رستگاران قرار ده. مجالس صالحان را به من آبادانى و رونق بخش. آمين ربّ العالمين.

بازدیدها: ۳۰۰

One Reply to “۲۸۵) ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنينَ”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*