۲۵ جمادیالاولی ۱۴۴۲
ترجمه
پس به [با] نام پروردگارت که عظیم است تسبیح گوی! [یا: نام … را منزه بدان]
۲۵ جمادیالاولی ۱۴۴۲
پس به [با] نام پروردگارت که عظیم است تسبیح گوی! [یا: نام … را منزه بدان]
۲۸ رمضان- ۳ شوال ۱۴۴۱
و [درختان] موز خوشهخوشه روی هم؛
یا: و درختان ام غیلان [= مغیلان؛ خارشتر] خوشهخوشه روی هم؛
۱۱ صفر ۱۴۴۰
همان کسانی که مردم به آنها گفتند: همانا مردم علیه شما گرد آمدهاند؛ پس، از آنان بترسید! پس، به لحاظ ایمان فزونی یافتند و گفتند: خدا ما را بس است و چه نیکو کارگزاری است.
آیا پس آنان که کفر ورزیدند [چنین] حساب کردند [یا: کافی است] که بندگانم را از ورای من ولیّ [سرپرست] اتخاذ کنند؟ بیتردید ما جهنم را [به عنوان] جایگاه [یا: وسیله] پذیرایی برای کافران آماده کردهایم.
اما آن کشتی، از آنِ بیچارگانی بود که در دریا کار میکردند؛ پس خواستم آن را معیوب کنم، چرا که در ورای آنان پادشاهی بود که هر کشتی [بیعیب و نقصی] را به غصب میگرفت.
۲۰ رمضان ۱۴۳۸
به نام خداوند رحمتگستر هماره رحیم؛
ای جامه به خود پیچیده!
شب را جز اندکی به پا خیز!
آیا دیدی کسی را که باز دارد؛ بندهای را آنگاه که نماز میگذاشت.
ادامه مطلب ۳۵۶-۳۵۷) أَ رَأَيْتَ الَّذي يَنْهى؛ عَبْداً إِذا صَلَّى
گشودن گردنی [از یوغ بردگی]
قرائت فوق از این آیه، قرائت عاصم و حمزه (برخی از اهل کوفه) و اهل مدینه (نافع) و شام (ابن عامر) است؛ اما این آیه در برخی از قرائات سبعه – از جمله قرائت کسائی و اهل مکه (ابنکثیر) و بصره (ابوعمرو) – و نیز در قرائات شاذه (ابنمحیصن، یزیدی، حسن، مجاهد، ابورجاء) به صورت:
«فَكَّ رَقَبَةً»
(ترجمه: گردنی را [از یوغ اسارت و بردگی] گشود)
نیز قرائت شده است (مجمعالبیان، ج۱۰، ص۷۴۴؛ أمالي المرتضی، ج۲، ص۲۹۰، الکامل المفصل فی القرائات الاربعة عشر، ص۵۹۴)